Wierzba płacząca jako jeden z rodzajów drzew do ogrodu.

Wierzba rodzaje wierzb.

W Polsce naliczono około 30 gatunków dziko rosnących wierzb, ale ze względu na to, że drzewa te łatwo się krzyżują, mieszańców poszczególnych gatunków można w krajobrazie spotkać wiele.
Wierzby są bardzo zróżnicowane pod względem pokroju i kształtu liści, a także ze względu na swoją dekoracyjność, wykorzystywane są w aranżacjach terenów zielonych.
Najpopularniejszą z wierzb, którą kojarzy niemal każdy jest wierzba płacząca.

Wierzba płacząca jako symbol wierzb.

Jest to przedstawicielka dużych drzew, pokrój tej wierzby jest płaczący. Posiada szeroką koronę oraz długie, wiotkie, zwisające niemal do samej ziemi gałęzie, które są żółtego koloru, co bardzo dobrze uwidocznione jest, kiedy gałęzie te są w stanie bezlistnym. Wiosną korona wierzby jest żółtozielona, wpływa na to częściowo kolor kwiatostanów, które również są koloru żółtego.
Liście są jednymi z tych, które rozwijają się jako pierwsze na wiosnę i opadają jako jedne z ostatnich jesienią. Posiadają one zaostrzone końce, są długie i lancetowate.
Jako jedna z niewielu wierzb kwitnie kwiatami zarówno męskimi, jak również żeńskimi w jednym kwiatostanie.
Wierzba jest drzewem wysokim, potrafi dorastać w sprzyjających warunkach nawet 20 m wysokości.

Wierzba płacząca do ogrodu.

Z uwagi na to, że jest to szybko rosnące i wysokie drzewo, wierzba nie powinna być sadzona w małych ogrodach. Można zastosować cięcie, aby nie wyrosła ona zbyt wysoka.
Drzewo to nie znosi gleb suchych, najlepiej więc posadzić ją w glebie wilgotnej – bardzo dobrze czuje się w otoczeniu zbiorników wodnych, stawów, oczek i mostków nad wodą.
Wykorzystywana jest również do nasadzeń w parkach, szczególnie nad stawami, gdzie dobrze rośnie i pięknie wygląda. Świetnie wygląda też posadzona w formie zielonej altany lub posadzona na dużym dziedzińcu jako główna jego część.
Pięknie wygląda też na tle budynków, najlepiej niskich i o jasnym kolorze ścian. Dzięki zwisającym gałęziom, jest szczególnie ozdobna zimą i wczesną wiosną, kiedy nie posiada jeszcze liści.